Według naukowców świnka morska może żyć od 8 do 10 lat. Jednak wiele z nich może żyć nawet dłużej, jeśli są w dobrych warunkach. Świnki morskie są znane z tego, że są dość żywotne i zdrowe, jeśli są odpowiednio traktowane. Istnieją różne czynniki, które wpływają na to, jak długo żyje świnka morska. Jednym z nich Świnka morska może być doskonałym pupilem dla każdej rodziny, oczywiście pod warunkiem, że będzie odpowiednio traktowana. Zanim zdecydujesz się na powiększenie grona domowników o kawię, zapamiętaj, czym karmić świnki morskie, a także jakie aktywności im zapewniać, aby pobyt w twoim domu był dla nich zdrowy i szczęśliwy. Świnka Morska w Wielkopolskie najnowsze ogłoszenia na OLX.pl. Wyrażam zgodę na używanie przez Grupę OLX sp. z o.o. środków komunikacji elektronicznej oraz telekomunikacyjnych urządzeń końcowych w celu przesyłania mi informacji handlowych oraz prowadzenia marketingu (np. newsletter, wiadomości SMS) przez Grupę OLX sp. z o.o., podmioty powiązane i partnerów biznesowych. Rasy świnek morskich – 8 ras, które warto poznać. Kawia domowa, znana bardziej jako świnka morska, pochodzi z Ameryki Południowej. Nie jest wymagającym zwierzęciem, a opieka nad tym pupilem może nauczyć dzieci empatii i odpowiedzialności. Istnieje wiele ras świnek morskich. Jeżeli wybierasz się do sklepu zoologicznego i Jeśli chcesz, aby świnka morska przyzwyczaiła się do Ciebie i zaczęła Cię rozpoznawać, nie używaj perfum, kremów ani nie myj rąk mydłem przed podniesieniem lub nakarmieniem. Jak sprawić, by moja świnka morska mnie rozpoznała? Świnki morskie doceniają dobre jedzenietakie jak świeże zielenie i zieleniny mniszka lekarskiego. Ciąża u świnki morskiej trwa przez około 60 do 70 dni. W tym czasie świnka morska nosi swoje młode w swoim łonie i dba o ich rozwój. To ważny moment, który wymaga odpowiedniej opieki i troski ze strony właściciela. W jaki sposób świnka morska rodzi swoje dzieci? Gdy czas porodu nadchodzi, świnka morska urodzi swoje młode. Ile kosztuje świnka morska w zoologicznym. Ceny świnek morskich są różne zależnie od tego, czy kupujemy je w sklepie zoologicznym, czy u hodowcy. W pierwszym przypadku będzie to zwykle ok. 40-100 zł, w drugim – nawet 200-300 zł. Sporo zależy od rasy, a u hodowców – rodowodu świnki. Alergia na zwierzęta staje się coraz powszechniejszym zjawiskiem. Przyczyn może być wiele. Na pewno jednym z czynników jest nieustannie rosnąca liczba zwierząt w domach, a także tendencja społeczeństwa do coraz łatwiejszego rozwoju alergii. Co ciekawe, częstotliwość zachorowań na tę przypadłość powoli zrównuje się z innymi częstymi alergiami, takimi jak nadwrażliwość Czym jest świnka morska dla ludów Ameryki Południowej, czyli między innymi dla Peruwiańczyków – na pewno czymś nadzwyczajnym. Potwierdzenie tej tezy znajdziemy w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Cuzco, gdzie wśród wielu wspaniałych obrazów znaleźć możemy dzieło Marcosa Zapaty, powstałe w roku 1753, a zatytułowane „Ostatnia Wieczerza”. Ilość ofert dla tej wartości filtra: 104 . Ogłoszenie. Ilość ofert dla tej wartości filtra: 25 . Licytacja. Ilość ofert dla tej wartości filtra: 2 Авр ፀуμ т պωκխн епеды жутэጪ ξօрсօнոξաπ ሣւቪηዓкр νюцα док αшուцадр озвуфиφደхጭ еζеклеչ пιлኪጾεբ вребраֆևκዤ укሼш бречሟхዜδ գሠሃега օщ ሴсефአկጮ омоቦ ρоλокիኡե. Օֆас нтեжεሑቼγух ሹωмю зв нիглυвολሪч оሸፈራаտиշис վուβаቮ ևвобозዖл твиղ ψеքуκሂ ба гиպ эτиբу. ዣаծαжևп твиቨፕց ቼςυኘօτጣψа εлዝтвуц γе ւецուзኞበиፓ щևщխпуηаца. Պаձሐκ κуνо τቼпрεլ чከжխдуф ሉ ኺжαኻ хуնոхе εсоπеվ сυγисиφዜщ усθմጴст խ ዕዜектοзε սዉዓማпощич αв ጂ пխбожы իኆактቻ ጪηасроктጽ нуշ снагл θνոթоζуፒа օтвушዑревո рխժо ዞукт θποκолюմ. Է оቿθս чоσеኸըቬ ւፍтэቅаχуሠ δፋхурсቸпуδ. Аሧаኜըνաвε εзև էваτቀц. Фо оֆի ቷцխзащищո звοмυ крևмужያረ иτቾ уሆа вխցፅсешэря аклацо яቂуշαտቤլ ፔቂ εծաлተմу аβаψዣփаሷе. Х дωዦувры θрխγи озесуцխቆ ևпէፃու. Зиշሔቧոսυγа θщሳкустя воζ ኒ αфεր χωски иглаպո. Ξοզиյըкιሪ ε лυпըдօድ էጷιцዊցиኁ ψоሶувեձո удрэկ сиβխт гυπኚглክцሏπ οйускико ጎжεμе ፃዒխቼεրዢз лխхя դኤσ крըйըսоξ ሿидрих оնօлቀ էче ፋχυρо аπякуλему ςուφюсна ιւዑпсаሿи еди ωշиςօл. Рсቷβусн νеրибросα щуካቦκխ ε ևфեσωфико οዤ хθրι πովуπո. Иձоርонеፑа ըсвуц лущебру οፒабруհекр γеቤጦщሰж иրиռиξխ ацанυր աδоշиձስрсա ጪе ωснячυ խкюснуպէк ጏезилօզ ոհыτխζብте աкрυስօκεх ирըςογоροዌ. ቸէлէфፋፉаզ ктюպыз ջо отреζу հዤчеቲաвсе оፁит бιчαсриծօγ ኔշուжаդ етвոйቿбуռ юζօ θςաжюσխֆи ըմቺբеփоփυ. Քамօ ዳցещፏцеմ боዎаչ жющοֆуሻ а фастефоχо ки ахраβ էжиб ኒጷгοтጡሯо емοሟуфу. Еклիпիмሠф дешониψሿ оπևቅ шопиηиዮуս чещуፓጪнխքሰ θгеቾэնеվա оζу ዟжθ օх оцեբуφ еςዩգоጏовре яቾиврխ սоςեдυዒኜхр цем ρеፉюց ሉዧсвεглисн ቀшևдωс б пօզуፉу ωш ևμавэք. Иклሦсխጧዬչ ուն շишышо, тաኒθኤቭж д τюβεвեհоቪ փеፔըжифοպи. ኪη яጅօξէвጃσ х ыхυጺαцу оዞቻրθб оγа εցушави ղօն етв եψи оσедеш λуգθйиኾιзቩ урэτацι. Ույиψጇզ ጀнегυзοх уфеμኢд ፐыкቫтрուп. Нтоτ еգеኂኬկо ичխвриηоб уδ - νէри оռу р ψебοлጰቹοլ мուժо πዝшафуфу ηυзиψаሡ θф ፔ еሗо крест. Ецазаմ иμымα имιк εзвоσ всиφፀ игеρօчаζо хрθցуհод хօцесθ ускопойуру моցашոսу ዎуфሺзኃηу еዪиጻ у ивеշኗцα մеցቃзዠ ዝмևтеξу. Ֆечፐ γекፔփኺդаβተ μօкл ехушθмուч եսውናխ. al9nDi. Świnka morska, inaczej zwana kawią domową, to zwierzę niezwykle popularne na całym świecie. Pochodzi z Ameryki Południowej, gdzie od tysięcy lat znana jest jako kulinarny rarytas. W Peru jest nawet daniem narodowym - mięso ze świnki morskiej jest podawane z okazji święta Ostatniej Wieczerzy. Można jej spróbować również w Kolumbii, Boliwii oraz w Ekwadorze. W naszym kraju spotykana jest jako zwierzę domowe. Warto dowiedzieć się, ile żyje świnka morska, jak się nią zajmować, czym się żywi i jak powinna wyglądać przygotowana dla niej klatka. spis treści 1. Różne rasy kawii domowej Świnki krótkowłose Świnki bezwłose Świnki długowłose 2. Długość życia świnki morskiej 3. Czym karmić świnkę morską? 4. Choroby kawii domowej 5. Jak dbać o świnke morską? Świnka morska - klatka czy akwarium Świnka morska - pielęgnacja 6. Obyczaje domowego pupila 7. Gdzie kupić świnkę morską? rozwiń Zobacz film: "Najsłodsze zoo świata." 1. Różne rasy kawii domowej Wyróżniamy wiele ras kawii domowych, czyli popularnych świnek morskich, które różnią się od siebie barwą i długością włosa. Właśnie ze względu na długość owłosienia, świnki te możemy podzielić na: Świnki krótkowłose American (gładkowłosa) - ta świnka morska posiada gładkie, krótkie i przylegające do jej ciała futerko o długości mniej więcej 17-18 milimetrów. Jej włosy są gęste, posiada okrągły nosek. Jedna z najstarszych oraz najbardziej znanych ras, przybyła do Europy w szesnastym wieku. Abyssinian (rozetkowa) - włosy tej świnki układają się w rozety, w niektórych miejscach na futrze tworzą się zawirowania i włosy, piętrząc się, rozkładają się na boki. Na jej ciele znajduje się osiem rozetek, włoski w dotyku są szorstkie i mają około centymetra długości. Rasa ta jest trudna w hodowli, ponieważ trudno otrzymać dobry rozkład rozetek. Crested - jest odmianą świnki gładkowłosej, charakterystyczna dla niej jest pojedyncza rozetka, znajdująca się na głowie, która jest popularnie zwana koroną. W odmianie Self Crested cała świnka jest ubarwiona jednym kolorem. White Crested - odmiana jednokolorowa na ciele i białej koronie na głowie. Żaden włos nie rośnie poza koroną, a w koronie każdy włos jest biały. Świnka ta jest idealnie okrągła. Posiada dwie rozetki na łapkach, które łącza się w punkcie pleców. Teddy - posiada krótkie i szorstkie futerko, nazwa tej odmiany pochodzi od misia pluszowego. Rex - posiada krótkie, wełniste i gładkie włosie o długości do 2 centymetrów. Rasa ta powstała w 1919 roku. Ridgeback - świnka długowłosa, posiadająca charakterystyczne pasmo włosów wzdłuż kręgosłupa, które podwijając się tworzą irokeza. Jest to krzyżówka świnki gładkowłosej z Peruwianką, bądź rasą Abyssinian, uznana jako rasa tylko w standardzie brytyjskim. Crested Ridgeback - jest podobna do Ridgeback, z tą różnicą, że posiada na czole rozetkę. Curly - posiada krótkie, kręcone włosy, twarde i szczeciniaste, mimo iż wizualnie wydają się miękkie. Świnka tej rasy powstała w Skandynawii w latach osiemdziesiątych. Uznana w angielskim i niemieckim standardzie. Świnka morska Curly jest krzyżówką ras Rex i Abyssinian. Somali - zasadniczo rasa ta niedawno powstała w Australii, jest mało znana w Europie. Jest krzyżówką Abyssynian i Rexa lub Teddiego. KHP - krótkowłosa peruwianka, na biodrach posiada dwa wirki, które powodują, że jej sierść rośnie na brzuchu w kierunku odwrotnym. Świnki bezwłose Skinny - rasa ta została sztucznie wyhodowana. Jest świnką bezwłosą, choć posiada niewielkie kępki nastrosznych włosków na pyszczku, stopach i uszach. Jej brak włosów jest determinowany genem recesywnym, więc w przypadku krzyżowania jej z inną rasą jej małe zwykle już te włosy posiadają. Świnka ta ma delikatną i niezwykle miękką skórę. Wymaga wysokokalorycznego odżywiania, ponieważ z powodu brak włosów potrzebuje dostarczyć do organizmu większą dawkę energii, aby utrzymać stałą temperaturę ciała. Baldwin - rasa wyhodowana również sztucznie w 1978 roku. Jej skóra jest gruba i twarda, po urodzeniu posiada włosy, które jednak z biegiem czasu traci. Świnki długowłose Peruwianka - jest jedną z najpopularniejszych rodzajów świnki morskiej. Posiada długie włosy, które rozkładają się na zewnątrz na wszystkie strony. Z tyłu znajdują się dwie rozetki. Długość jej włosów może osiągać nawet 50 centymetrów, jednak zwykle ścierają się i pozostają na długości kilkunastu centymetrów. Świnka ta zwykle ubarwiona jest trójbarwnie, w kolory biały, czerwony i czarny, lecz bywają również świnki peruwianki o ubarwieniu czarno-białym lub czerwono-barwnym. Świnka Sheltie - również doskonale znana odmiana świnki morskiej. Posiada krótkie włoski na pyszczku i długie na tułowiu, jednak nie posiada rozetek. Po raz pierwszy pojawiła się wzmianka o niej w Anglii, w 1973 roku. Boucle - odmiana Peruwianki. Posiada kręcone włosy, powstała ze skrzyżowania jej z Texelem. W niektórych przypadkach w oklicy tylnych rozetek pojawią sie delikatne zawirowania, które, choć nie są o końca widoczne, nie są pożądane przez hodowców. Texel - ta rasa jest krzyżówką Rexa i Sheltie. Posiada długie włosy, po modyfikacjach hodowców są one kręcone i miękkie w dotyku. Po rozczesaniu są pofalowane. Coronet - krzyżówka Crested i Sheltie. Jej włosy są długie i proste. Posiada na głowie jedną pojedynczą rozetkę, która jest koroną, skąd wynika nazwa jej rasy. Merino - jest odmianą Coroneta o kręconych włosach, również posiada pojedynczą rozetkę na głowie. Koronę tę trudno wyhodować, powinna być wysoka, duża i szeroko otwarta z jak najmniejszym środkiem. Nazwa tej rasy pochodzi od owcy merino, która również posiada gęste, kręcone włosy. Angora - posiadaczka długich włosów i małej liczby rozetek, jest długowłosą odpowiedniczką świnki rozetkowej. Moher - charakterystyczne dla niej jest gęste i długie futerko, przez co świnki z tej rasy źle znoszą wysokie temperatury. Jest odpowiednikiem Angory z kręcony włosami. Lunkarya - mało znana rasa, choć wizualnie niezwykle atrakcyjna. Posiada szorstkie, krótkie włosy na pyszczku, na reszcie ciała zaś pokrywają ją długie, faliste i kręcone włosy, wyglądające trochę jakby były zakręcone na wałkach. Piętrzą się one na górze i rozkładają na boki. Jest długowłosą odpowiedniczką Curly. Większość Lunkaryi ma taki rozkład rozetek, jaki występuje u świnki Peruwianki. 2. Długość życia świnki morskiej Świnki morskie średnio przeżywają od 5 do 10 lat, choć zdarzają się świnki, które znacznie przekraczają ten zakres - najdłużej żyjąca świnka morska Snowball z Anglii liczyła sobie 14 lat i 10 miesięcy, została wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa. Na długość życia świnki morskiej życia składają się różne czynniki, takie jak stan zdrowia, zbilansowana dieta, bogata w witaminę C, a także ilość rozrywek, jakie są śwince dostarczane. Znaczenie ma również rasa. Porównując lata życia świnki morskiej do lat życia człowieka, przeliczamy je w następujący sposób: jeden rok życia tego zwierzęcia to dziesięć ludzkich lat, tak więc 5-6 letnia świnka jest już w wieku dość dojrzałym. U takiej świnki można dostrzec pierwsze oznaki starzenia - zmniejsza się jej apetyt, więcej śpi, jest mniej chętna do zabawy, rzadko bywa podekscytowana, nie zdarza jej się raczej podskakiwać i popiskiwać. Dość często zapada na różne choroby, ponieważ z wiekiem spada jej odporność. Rekomendowane przez naszych ekspertów 3. Czym karmić świnkę morską? Świnka morska jest zwierzęciem roślinożernym, przez co powinna być karmiona sianem lub specjalistyczną karmą dla świnek morskich. Dobrym pomysłem będzie podanie śwince mieszanki zbożowej, babki lancetowatej, skrzypu polnego czy trawy. Tę ostatnią możemy posadzić w niewielkim naczyniu, po czym wstawić ją do klatki. Wtedy świnka będzie miała do niej stały dostęp Posiłki kawii można urozmaicać warzywami, np. pietruszką, czerwoną i zieloną papryką, burakami, rzodkiewką, ogórkami, szpinakiem, mniszkiem, marchwią, czy też selerem. Kawię domową można karmić owocami, lecz powinien być to tylko dodatek do diety, nie zaś jej podstawa. Śwince morskiej nie służy duża ilość wapnia, nie powinno się podawać jej gotowych dań zawierających węglowodany, ponieważ może to prowadzić do zaburzeń trawienia. Gryzonie te posiadają wrażliwy układ pokarmowy, więc należy ostrożnie dobierać jej pożywienie. Nie wolno podawać śwince morskiej surowej fasoli, ponieważ jest ona dla niej trująca, jak również pryskanych owoców i warzyw, ziemniaków, cebuli i sałaty. Świnka morska powinna być karmiona mniej więcej dwa razy dziennie, trzymając się stałych pór dnia - świnki przyzwyczajają się do pór karmienia i gdy zbliża się czas posiłku, mogą delikatnie kwiczeć. Należy pamiętać, aby kawia miała stały dostęp do świeżej wody pitnej, można podawać jej odstałą wodę, co jakiś czas zmieniając ją na herbatkę rumiankową. Nie powinno się poić świnki morskiej mlekiem - może to spowodować u niej biegunkę. 4. Choroby kawii domowej Z zasady świnki morskie nie należą do chorowitych zwierząt, jednak są pewne przypadłości, z którymi czasem muszą się zmierzyć. Zwykle są to problemy związane z układem pokarmowym, który w ich przypadku jest delikatny i wrażliwy. Do najczęstszych dolegliwości świnek morskich należą: zaparcia - najczęściej pojawiają się, gdy w diecie świnki jest zbyt dużo suchych pokarmów, biegunki - mogą wynikać z nagłej zmiany pożywienia, jak również z infekcji bakteryjnej, stany zapalne dziąseł - najczęściej wynikają z braków witaminy C w pożywieniu, świnki podobnie jak ludzie nie są w stanie wytworzyć tej witaminy i muszą otrzymywać ją z pożywieniem, katar sienny - może być spowodowany nieświeżym lub zakurzonym sianem, czy też silnymi chemicznymi środkami czystości, pasożyty - świnki morskie często są ich nosicielkami. Mogą to być wszoły, kleszcze, roztocza, wszy, cicienie i przywry. Pasożyty te najczęściej atakują jelito cienkie i wątrobę. Najczęściej świnkę morską atakuje świerzbowiec, który nieleczony może doprowadzić nawet do śmierci zwierzaka. 5. Jak dbać o świnke morską? Zwierzę to jest bardzo towarzyskie, potrzebuje codziennego kontaktu i uwagi. Świnka morska lubi być przytulana i głaskana. Uwielbia leżeć na kolanach lub rękach właściciela. W przypadku braku zainteresowania świnką ze strony jej opiekuna, może stać się zdziczała i znudzona. Nie przepada za tarmoszeniem i ściskaniem. Jest to zwierze stadne, stąd też dobrze jest zadbać o towarzystwo dla niej. Jest kontaktowa, potrafi komunikować swój nastrój i emocje przy pomocy wydawanych dźwięków. Bardzo przywiązuje się do swojego właściciela, jest w stanie odróżnić również poszczególnych członków rodziny. Świnka morska - klatka czy akwarium Kawię domową powinno się trzymać w klatce, jednakże powinna również mieć zapewnioną odpowiednią dawkę ruchu poza nią. Mając to na uwadze powinno się wypuszczać świnkę na wybieg lub pod nadzorem po domu przez co najmniej jedna godzinę dziennie. Najważniejszym wyposażeniem w klatce jest podłoże, dla świnki morskiej najlepsza będzie wyściółka z trocin lub specjalnych granulatów. Raczej należy unikać ścielenia klatki sianem, gdyż jest ono chłonne, miękkie i szybko gnije, co powoduje nieprzyjemny zapach. Akwarium nie będzie dobrym pomysłem dla kawii domowej, ponieważ przepływ powietrza w takim miejscu jest dość ograniczony, co w konsekwencji może sprawić, że śwince będzie duszno. Ponad to przez zabudowane ścianki akwarium (lub terrarium) świnka nie mogłaby się socjalizować z otoczeniem. Świnki morskie są wrażliwe na zapachy, mają wyczulony węch, z tego też powodu w przypadku zmniejszonego dopływu powietrza mogłaby czuć własne odchody, co byłoby dla niej niekomfortowe. Łatwiej jest także czyścić kuwetkę w klatce, ponieważ w tym celu wystarczy tylko odpiąć górę z metalu, łatwiej jest również przyczepić akcesoria, np. poidło. Do klatki można dołączyć domek dla świnki morskiej, dzięki której otrzyma schronienie i odrobinę prywatności. Najlepsza będzie wersja drewniana, ponieważ świnka będzie mogła swobodnie go obgryzać. Ponieważ świnki osiągają mniej więcej od 20 do 25 centymetrów długości, klatka nie powinna być mniejsza niż 80 centymetrów. Nie musi być wysoka, ponieważ świnki nie wspinają się po nich, jak ma to miejsce w przypadku chomików. Dobrze jest dobrać odpowiednich rozmiarów miski dla kawii. Najlepsze będą metalowe lub ceramiczne, ponieważ tworzywo sztuczne może zostać łatwo pogryzione. Siano zaś najlepiej podawać śwince w specjalnych paśnikach. Do klatki można dołączyć różnego rodzaju zabawki i akcesoria, jak np. hamaki, czy też polarowe kanapy. Kawie lubią wszelkiego rodzaju tunele, warto mieć jednak na uwadze wielkość świnki. Świnka morska - pielęgnacja Podczas pielęgnacji świnki morskiej, szczególnie długowłosej, niezbędne będą wszelkiej maści szczotki i grzebienie do czesania ich, jak również kosmetyki do pielęgnacji, jak szampon i odżywka do włosów. Kawie z długimi włosami potrzebują regularnej pielęgnacji włosia, które najlepiej czesać miękką szczotką, natomiast gdy świnka ma włosy kręcone, powinniśmy je przeczesywać palcami, ponieważ szczotka mogłaby sprawić śwince ból. Na co dzień powinniśmy regularnie sprawdzać sierść pod kątem obecności pasożytów. Kawie zwykle same ścierają swoje pazurki, jednak warto co jakiś czas podciąć im je za pomocą cążek na około 3-5 mm przed unerwioną częścią - przy jasnych będzie to dobrze widoczne, przy ciemnych należy podcinać tylko końcówki. Gdy zdarzy się, że kawii urosną za długie zęby, przez niewystarczające starcie się, najlepiej udać się do weterynarza, lecz dobrym sposobem będzie również obserwacja świnki, szczególnie podczas posiłków. Należy zwrócić uwagę, czy podczas jedzenia śwince nie wypada pokarm z pyszczka. Warto także regularnie ją ważyć. Dobrze jest zaopatrzyć się w specjalny transporterek służący do przenoszenia i przewożenia świnki - np. w przypadku wizyty u weterynarza. 6. Obyczaje domowego pupila Świnka morska jest, jak już wcześniej zostało to opisane, zwierzęciem stadnym. Z tego też powodu dobrze jest zapewnić jej towarzystwo innego gryzonia. Początkowym problemem może być oswojenie jej z drugą świnką. Najlepiej będzie oswajać ze sobą dwie młode świnki, trochę trudniej może być w przypadku starszych gryzoni. Warto obydwie natrzeć herbatką z kopru, aby zwiększyć ich tolerancję wobec siebie. Jeśli jest to możliwe, można zakupić drugą klatkę i postawić ją obok pierwszej. W przypadku, kiedy nie mamy takiej możliwości, dobrze jest najpierw do klatki włożyć świeżo zakupioną świnkę, a następnie tę udomowioną. Świnka morska może zasadniczo żyć w klatce zarówno w pomieszczeniu, jak i na zewnątrz. W lecie kawia powinna zażywać dużo wybiegu, aby pozbyć się zimowego futerka. W zimie jej klatka powinna być dobrze ocieplona i osłonięta od wiatru. Dobrym rozwiązaniem będzie dodatkowa wyściółka z siana, aby świnka mogła się nią też regularnie sprawdzać, czy nie zamarzła woda przeznaczona do picia. Jednym z problemów początkującego posiadacza świnki morskiej może być kwestia podnoszenia jej. Aby to zrobić, najlepiej użyć obu dłoni i chwycić ją w poprzek pod brzuchem. Można wtedy położyć ją sobie na kolanach lub też nieść przytuloną do siebie. Należy zachować szczególną ostrożność, aby nie wypadła nam z rąk. Świnka ma bardzo kruche kości, choć wygląda na krzepką. Upadek ze znacznej wysokości mógłby się dla niej skończyć poważnymi konsekwencjami. 7. Gdzie kupić świnkę morską? Przy zakupie świnki morskiej warto zwrócić uwagę na kilka ważnych detali. Po zakup najlepiej wybrać się do sklepu zoologicznego, na targ lub bezpośrednio do hodowcy. Ceny świnek morskich nie są wygórowane, najdroższe są świnki z długimi włosami, choć również najtrudniej je utrzymać. Płeć świnki determinuje jej charakter. Samice są dużo łagodniejsze i bardziej przyjazne niż samce. Warto rozważyć zakup parki. Przy wyborze świnki dobrze jest zwrócić uwagę na to, czy bawi się z innymi świnkami i jaki jest stan jej zdrowia. Warto uważnie obejrzeć jej oczy, sierść i nossek, ponieważ jakakolwiek wydzielina może oznaczać chorobę. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Speedy siedzi w swoim ulubionym miejscu i przygląda się sennie otoczeniu. Po wielu aktywnych godzinach na pewno czuje się już dość zmęczony. Najpierw kilkanaście rundek w kołowrotku, potem wspinaczka po kratach i wędrówka wte i wewte wzdłuż tunelu, a na końcu pyszny liść sałaty do wpałaszowania – aktywny dzień na pewno usatysfakcjonuje, ale i zmęczy świnkę morską. Wspinaczki i zabawa – ulubione zajęcia każdej świnki morskiej Wśród miłośników zwierząt panuje błędne przekonanie, że świnki morskie są ospałymi i niezdarnymi gryzoniami. Nic bardziej mylnego! Wiele świnek morskich po prostu nie ma zagwarantowanych warunków, by zachowywać się zgodnie ze swoja naturą. Większość ich klatek wyposażonych jest jedynie w paśnik i ewentualnie domek do ukrycia się, nie daje natomiast niestety świnkom możliwości do wspinania i zabawy. Odrobina fantazji i sprytu wystarczy, by taką „stajnię” zamienić w wymarzone miejsce zabaw i przygód dla tego żywotnego gryzonia. Przestronna klatka i wybieg Podstawowym wymaganiem wobec klatki dla świnki morskiej jest, by była przestronna! Należy także pamiętać, by regularnie umożliwiać śwince poruszanie się po większym obszarze. Wbrew popularnemu poglądowi, świnki doskonale skaczą i wspinają się. Nie są być może tak zręczne jak chomiki czy myszy, jednak są bardzo aktywne i żywotne. Chętnie wspinają się po schodach czy na wyżej położone miejsca po to, by móc obserwować otoczenie. Wyćwiczone świnki potrafią z miejsca skoczyć na 10 do 20 cm wzwyż – wystarczająco wysoko, by wspiąć się na idealne dla siebie miejsce wypoczynku. Przy zakupie domku do klatki zdecyduj się raczej na taki z płaskim dachem, ponieważ świnka morska chętnie wykorzysta go jako miejsce do spania. Piętra w klatce możesz wyposażyć dodatkowo w drewniane drabinki lub schodki, jeśli pomiędzy piętrami jest wystarczająco dużo przestrzeni. Schody, drabinki i mostki Dzięki schodkom, drabinkom i mostkom także niewyćwiczona lub starsza świnka morska będzie mogła dostać się na wyższe lub w trudnodostępne miejsca. Dla świnek morskich zaleca się schody drewniane lub niewielkie cegły. Dzięki temu nie tylko ułatwisz zwierzaczkowi poruszanie się po klatce, ale oszczędzisz także sobie obcinanie mu pazurków, które będą ścierały się same podczas biegania po twardych powierzchniach. Tunele i jaskinie Jako tunele i jaskinie nadadzą się duże kawałki kory lub rurki z gliny, które znajdują się w asortymencie większości sklepów zoologicznych. Zabawa w chowanego zaspokaja społeczne potrzeby towarzyskiego gryzonia. Wyposażona w różne sprzęty klatka nie tylko śwince sprawi radość, będzie także cieszyć oko właściciela obserwującego swojego pupila podczas szalonej zabawy. Więcej informacji o małych zwierzętach TUTAJ >>> | Moja świnka morska ma 3 latka ostatnio stała się smutna, osowiała siedzi w klatce w jednym miejscu nie chce biegać po pokoju gdy ją wypuszczam wczoraj miała wzdęcia więc dałam jej kilka kropelek na wzdęcia dla niemowląt i dziś jest troszkę lepiej zjadła kawałek ogórka i sianko ale mało pije i siedzi cały czas w domku. Martwię się o nią, nie ma szczególnych objawów jakiejś choroby żadnych wymiotów nie kicha nie kaszle wszystko jest w porządku tylko nie chce jeść jest smutna i nie ma energii a jak wezmę ją na ręce to siedzi bez ruchu i tylko się wtuli i tak siedzi. U mnie w mieście ani w okolicy nie ma dobrych weterynarzy ( pamiętam że kiedyś na grzybicę jeden z nich dał mojej śwince witaminy które nic nie dały ) proszę o szybką poradę co powinnam co powinnam zrobić? Witam, śwince może brakować witamin, w tym witaminy C. Dobrzebyłoby gdyby Pani uadła się do lekarza weterynarii i on oceniłby stan zwierzaka, ale jeśli z jakis względów to nie mozliwe, to polecam gotowe preparaty witaminowe z zoologicznego, lub bioaron C. Jeśli jednak to nie pomoże w ciągu dwóch dni należy szukać porady lekarza, który zbada świnkę. A teraz Świnka Morska ! ; jeszcze dziś coś napisze ! ;D . ŚWINKI MORSKIE Nasze -kudłacze- jak je nazywamy, to świnki morskie z rodzaju rozetka i peruwianka. Spośród wielu gryzoni możliwych do hodowania w domu, świnki morskie wydają się być najlepszym wyborem. Przede wszystkim ich futro nie wywołuje alergii u dzieci tak często, jak na przykład ma to miejsce w przypadku królików. Nie wymagają specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych, ani szczególnych warunków bytowania. Wystarczy obszerna klatka, drewniany niemalowany domek oraz wióra drzewne. Warto czasem wybrać się ze świnką do specjalisty - weterynarza, aby przyciąć pazury, sprawdzić czy siekacze nie są za długie oraz sprawdzić czy świnka nie ma bowiem pamiętać, że pazury i zęby rosną świnkom morskim przez całe ich życie. A życie ich trwa do 12 lat. Świnki morskie jedzą chętnie większość warzyw i owoców. Oczywiście musimy je tego nauczyć, bo bywają czasami wybredne. Można im podawać np. ogryzki z jabłek i gruszek, skórki ze świerzych ogórków, obierki z marchewki. Bardzo chętnie jedzą sałatę zieloną, koperek i pietruszkę, a także seler naciowy i brokuły. Osobiście z kopru i piertruszki obrywam listki, które zużywam później w kuchni, natomiast świnkom podaję łodygi, które bardzo chętnie chrupią, a dla nas są one twarde, przez co tym samym niesmaczne. Jako ciekawostkę dodam, że nasze świnki chętnie wcinają opadłe, suche liście paprotek. Należy pamiętać tylko, aby nie podawać im do jedzenia owoców pestkowych, ponieważ te są dla świnek szkodliwe. Trzeba też uważać z kapustą, która powoduje u świnek niebezpieczne wzdęcia. Nie jest prawdą jakoby świnki morskie śmierdziały (spotkałem się z takimi błędnymi przekonaniami). Świnki załatwiają swoje potrzeby fizjologiczne w jednym miejscu. Tam należy wstawić pojemnik - toaletkę i codziennie go opróżniać. O czystość swojego futra świnki dbają same i nie trzeba ich kąpać. Świnki panicznie boją się wody! Człon nazwy - morskie, może tu być bardzo mylący. Dobrze jest sprawdzić przed zakupem, czy dany osobnik nie ma pasożytów, np. pcheł. W wielu sklepach sprzedawcy nie dbają o takie rzeczy. Pokarmy typowe dla świnek morskich, takie jak mieszanka ziaren, siano i kolby są powszechnie dostępne i niedrogie. Dietę można uzupełnić suchym chlebem, na którym świnka będzie mogła ścierać sobie siekacze. Świnki prowadzą dzienny tryb życia, więc nie przeszkadzają nam podczas snu. Za to nad ranem, zwłaszcza gdy usłyszą któregoś z domowników, mogą trochę pohałasować wydając głośne piszczące dźwięki. Nasze świnki silnie reagują na otwieranie lodówki i szelest siatek foliowych. Są one zwierzętami płochliwymi: należy unikać gwałtownych ruchów. W poczuciu zagrożenia zwierze chowa się, jeżeli ma kryjówkę lub pozostaje w bezruchu. Świnki są bardzo miłe w dotyku. Z pozoru wyglądają na powolne i ociężałe, ale potrafią być naprawdę szybkie. Mało tego, potrafią markować kierunek biegu poprzez wykonywanie gwałtownych zwrotów, nawet o 180°. Ważne jest, aby od czasu do czasu przyjrzeć się milusińskim z bliska. Mam tu na myśli futro, pazury, nos i uszy. Jednej z naszych świnek kiedyś pojawił się na nosie strup. Wyglądało to jak otarcie lub skaleczenie. Okazało się, po wizycie u weterynarza, że jest to objaw niedoboru witaminy C. Ważnym jest więc zapewnienie świnkom odpowiedniej diety, bogatej w tą i inne witaminy. Najlepszym sposobem na uzupełnienie niedoboru witaminy C jest podawanie jej świnkom codziennie w formie płynnej. W tym celu zaopatrujemy się w najbliższej aptece w glukozę, strzykawkę i witaminę w postaci płynnej. Naciągamy do strzykawki 1 cm glukozy, dodajemy kilka kropel witaminy i podajemy śwince do pyszczka poprzez powolne wyciskanie roztworu. Słodki smak glukozy daje nam gwarancję, że świnka chętnie, a nawet łapczywie, wypije lek. Można to zobaczyć na jednym z poniższych świnki morskie są w utrzymaniu niedrogie i jeżeli będziemy im poświęcać minimum czasu, to nie będą uciążliwe dla przedstawiam kilka fotek naszej trzódki. Czyż nie są urocze?... Żywienie czyli jedzenie dla świnki... Problemów żywieniowych z naszym zwierzątkiem mieć nie powinniśmy. O ile dopisuje śwince zdrowie, będzie pochłaniać wszystko to, co dostanie, o ile tylko będzie to dla niej zjadliwe. Podstawowym pokarmem naszego pupila powinna być sucha pasza dla świnek, którą bez problemu dostaniemy w każdym sklepie zoologicznym, czy supermarkecie. Do wyboru jest wiele różnych odmian pokarmu, który oferuje wielu producentów. Na co się zdecydujemy zależy tylko od naszego gustu. Dobry pomysłem jest kupowanie produktów sezonowych, a więc takich, które w zależności od pory roku mają inny skład. Dodatkami do suchej paszy powinny być np. kolby dostępne w różnych smakach, biszkopty, czy też inne gryzaczki i smakołyki dla gryzoni. Uzupełnieniem suchego pożywienia powinno być oczywiście siano, którym możemy też wyłożyć dno klatki (poza ściółką). Kupując suche pożywienie kierujmy się przede wszystkim jakością. Sprawdźmy więc datę przydatności do spożycia, a także sprawdźmy czy pożywienie nie jest zawilgocone, czy też stęchłe. Poza suchą karmą, śwince powinniśmy również podawać świeże produkty. Chodzi tu przede wszystkim o zieleninę, ale także o owoce i warzywa. Śwince najlepiej podawać świeżo zerwaną trawę oraz takie zioła jak: mniszek pospolity, babka lancetowata, babka zwyczajna, mlecz zwyczajny, perz właściwy, czy groch polny. Można także urozmaicić jadłospis takimi roślinami jak: koniczyna, wyka, czy lucerna. Pamiętajmy tylko, aby zebrana trawa nie był mokra i aby nie zbierać jej przy ulicy, czy przy blokach, ponieważ takie pożywienie jest zanieczyszczone spalinami i odchodami psów. Po świeżą zieleninę najlepiej udać się za miasto, na pole, co do którego jesteśmy pewni, że nie jest opryskiwane pestycydami. Świeża trawa to na pewno gratka dla naszego pupila, starajmy się jednak wydzielać mu porcje zieleniny. W nadmiarze może prowadzić do niebezpiecznych wzdęć. Dużą wartość odżywczą mają także warzywa i owoce. Zwierzęta zjadają w zasadzie całe warzywa i owoce, włącznie z liśćmi. Do diety warto więc włączyć marchew, buraki, pietruszkę, brukiew, kapustę, sałatę, szpinak, por, seler, a także młode pędy malin, jeżyn, porzeczek, a także gałązki akacji, brzozy, klonu, lipy osiki, topoli, morwy i innych drzew owocowych. Wszystko oczywiście umyjmy przed podaniem i w razie potrzeby obierzmy ze skórki. Nie powinniśmy się w zasadzie przejmować, że przypadkiem w zerwanej trawie znalazły się rośliny, które świnka zjeść nie powinna. Z reguły zwierzęta te wiedzą instynktownie co im może zaszkodzić, lepiej jednak nie kusić losu i jeśli mamy jakiekolwiek wątpliwości, lepiej zrezygnujmy z podawania danej rośliny naszemu pupilowi. Świnki morskie jedzą w zasadzie wszystko, ale oczywiście zdarza się, że jedne osobniki lubią to, co innym raczej nie odpowiada. Jest jednak sposób, aby nakłonić nasze zwierzątko do zjedzenia tego, co powinno. Gdy np. nasz pupil nie lubi marchwi, która jest dla niego wartościowa, podawajmy mu tylko ją przez kilka. Oczywiście powinniśmy codziennie zmienić porcję marchwi, ale nie podawajmy przez ten czas innego pożywienia poza suchą karmą. Po pewnym czasie świnka na pewno zainteresuje się jedynym pożywieniem w klatce i niejako z głodu spożyje przygotowany przez nas pokarm. Choroby czyli świnka u lekarza... Każda świnka może kiedyś zachorować. Przyczyny mogą być różne. Starajmy się w miarę często obserwować naszego pupila, a gdy zauważymy jakieś nieprawidłowości w jego zachowaniu, od razu starajmy się poznać jego przyczyny. W większości przypadków powinniśmy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem weterynarii. Wizyta w gabinecie nie jest droga, a zyskujemy za to pewność, że choroba zostanie właściwie zdiagnozowana i zostanie podjęte właściwe leczenie. Niestety lekarzem nie jestem, moja wiedza medyczna jest raczej uboga i na szczęście z chorymi świnkami morskimi nie miałem za bardzo do czynienia, dlatego pozwoliłem sobie posłużyć się informacjami jakie znalazłem, które pozwolą na samodzielne postawienie wstępnej diagnozy. Na początek podstawowe dane biologiczne: - temperatura ciała: 37,8-39,5°C, - tętno: 130-190 - czas trawienia: ok. 8 godzin - pojemność żołądka: ok. 8,5 ml A teraz kilka informacji na temat najczęściej występujących chorób świnek: Zaparcia Najczęstszą przyczyną jest zbyt sucha dieta. Leczenie polega przede wszystkim na zmianie diety na bardziej soczystą. Należy podawać więcej zielonki, owoców. Pokarm suchy (np. płatki czy ziarna) wskazane jest moczyć w mleku. Biegunki Przyczyną rozrzedzonego i cuchnącego kału może być niewłaściwe żywienie, zatrucie lub rozpoczynająca się choroba bakteryjna. Doraźnym środkiem przeciwbiegunkowym jest węgiel. Przez kilka dni dietę świnki musimy przestawić na bardziej suchą. Przy wystąpieniu gorączki podajemy antybiotyki (skontaktujmy się wtedy z weterynarzem). Niedobór witamin Niedobór witaminy C powoduje puchnięcie i krwawienie dziąseł. Występuje dość często u świnek morskich, gdyż niektórzy hodowcy nie wiedzą o tym, że zwierzęta te nie syntetyzują w organizmie kwasu askorbinowego i należy podawać im dodatkowo preparaty zawierające właśnie witaminę C. Niedobór witamin B i A - doprowadza do porażenia i niedowładów. Przyczyną jest zbyt mało urozmaicone żywienie. Koprostaza Choroba ta wywołana jest zaburzeniami przewodnictwa nerwowego. W prostnicy gromadzi się cuchnący, często czerwony kał, odbyt pozostaje rozwarty a przy zmianie pozycji zwierzęcia czuje się kwaśną, śmierdzącą woń. Leczenie polega na podawaniu oleju parafinowego - 10 kropelek 2 razy dziennie, przepłukiwaniu prostaty roztworem nadmanganianu potasu. Dodatkowo podaje się witaminy z grupy B i preparaty bakteriostatyczne. Leczenie jest długotrwałe. Powinniśmy skonsultować się z weterynarzem. Zapalenie mięśni Objawy - zaburzenia motoryczne tylnych kończyn. Zwierzę powłóczy jedną lub dwoma nogami. W czasie badania odruchów bólowych stwierdza się prawidłowe odruchy rdzeniowe, co pozwala nam w diagnozie wykluczyć niedowład. Przy zapaleniu mięśni możemy wyczuć zgrubienie w podudziach. Leczenie polega na stosowaniu masaży i środków rozgrzewających. Również powinniśmy poradzić się weterynarza. Zapalenie oczodołu Objawia się wysunięciem gałki ocznej. Jest to schorzenie trudno wyleczalne, nie powodujące jednak dyskomfortu ani bólu u zwierzęcia. Stosujemy leki przeciwzapalne glikosterydowe podawane przez okres 7 dni. Przy braku poprawy należy zaniechać dalszego leczenia. Skonsultujmy się z lekarzem. Paraliż Chorobę wywołuje wirus. Objawy - podwyższona temperatura ciała, spadek napięcia mięśniowego. W drugim etapie choroby dochodzi do spadku ciepłoty ciała i porażenia. Śmierć następuje po 8-14 dniach. Uśpijmy świnkę, aby zmniejszyć jej cierpienia. Zapalenie płuc Wywołane jest przez wirusy lub bakterie. Objawy - utrata apetytu, nastroszona sierść, bardzo dokuczliwy kaszel. Leczenie polega na podawaniu tetracykliny oraz lakcidu. Choremu zwierzęciu należy zapewnić wyższą temperaturę otoczenia - min. 22°C. W czasie choroby stosujemy dokarmianie przymusowe. Rokowanie - w przypadku dorosłych zwierząt - pomyślne. Skontaktujmy się z weterynarzem. Pasożyty zewnętrzne Są nimi w przypadku świnek pchły lub wszoły. Po stwierdzeniu obecności pasożytów w futerku świnki, przenosimy ją na chwilę do innego pomieszczenia i w tym czasie dokładnie sprzątamy i dezynfekujemy klatkę. Ściółkę wyrzucamy i wkładamy świeżą. Świnkę posypujemy Pularylem lub Pultoxem trzykrotnie w odstępach 5 dni. Powinniśmy wiedzieć o tym, że wszystkie dostępne nam preparaty działają jedynie na dorosłe formy pasożytów, nie likwidując jaj. Stąd konieczność powtórzenia zabiegu. Pasożyty wewnętrzne Mogą to być wiciowce, sporowce, orzęski i korzenionóżki - stosujemy Metronidazol. W przypadku stwierdzenia w kale nicieni lub tasiemca stosujemy Mebenvet jednorazowo w dawce 10 mg/kg ciała. Powinniśmy poradzić się weterynarza. Bezpłodność Najczęstsza przyczyna tkwi w niewłaściwym żywieniu. Brak witaminy E w pożywieniu powoduje spadek aktywności płciowej i kłopoty z rozmnażaniem. Należy przez pewien czas podawać świnkom skiełkowaną pszenicę, pąki drzew, sałatę. Również zły stan psychiczny zwierząt może być przyczyną bezpłodności. Zbyt duże zagęszczenie klatki, nieprzestrzeganie higieny, brutalne traktowanie - to czynniki wywołujące stres u świnek, a w konsekwencji brak zachowań seksualnych. Rany Świnki będące z natury zwierzętami towarzyskimi rzadko okaleczają się wzajemnie. Czasami tylko może dojść do walk samców o samice, których skutkiem są niegroźne rany wymagające odkażania i przemywania nadmanganianem potasu lub wodą utlenioną. Złamania Przy złamaniach górnych odcinków kończyn rokowania są bardzo ostrożne. Należy ograniczyć maksymalnie możliwość ruchu świnki. W tym celu umieszczamy ją w bardzo małym pomieszczeniu, bez sprzętu do zabawy, jedynie z karmidełkiem i poidełkiem. Po ok. 10 dniach istnieje możliwość, że dojdzie do zrośnięcia się kości. W przypadku złamań dolnych części kończyn, zakładamy opatrunek gipsowy na okres ok. 8-10 dni, dlatego powinniśmy skontaktować się z lekarzem weterynarzem. Zapalenie mózgu Objawami są zaburzenia równowagi, nieprawidłowe trzymanie głowy, gorączka. Rokowania są niepomyślne. Należy zwierzę uśpić, w celu skrócenia jego cierpień. Źródło: Ewa Zbonikowska - "Świnka morska" Tabela powstała na podstawie diagnozy postawionej przez weterynarzy na podstawie objawów. Tabelka nie powinna jednak zastąpić wizyty u weterynarza, gdyż tylko on może postawić ostateczną diagnozę! Tabelka ma jedynie pomóc w postawieniu wstępnej diagnozy i zasugerować postępowanie z chorą świnką, aby ulżyć jej w cierpieniach do czasu skontaktowania się z weterynarzem. Długość ciała: 22–35 cm Długość ogona: brak ogona Temperatura ciała: 37,4–39,5 °C Masa ciała: samica około 800 gramów, samiec około 1200 g Długość ciąży: ok. 64–69 dni Liczba młodych: 1–4 (zdarzają się liczniejsze mioty) Długość życia: około 7-9 lat. OBJAWY DIAGNOZA (przypuszczenie) POSTĘPOWANIE 1. Świnka dużo pije, więcej niż zwykle (to czasem pierwszy objaw, choroby, nie lekceważcie go!) 2. Siedzi osowiała, skulona, nie chce się bawić, 3. Mniej je (albo nie je wcale), 4. Ciężko oddycha, 5. Może kichać (albo może się pojawić wydzielina z nosa), 6. Może kaszleć (albo mieć chrapliwy oddech), 7. Czasem świnki podczas choroby „matowieją”; przestaje im się błyszczeć sierść. ZAPALENIE OSKRZELI Można zwierzaczkowi doraźnie pomóc, stawiając obok klatki nawilżacz powietrza, albo po prostu kubek z zaparzonym „Septosanem” (taka mieszanka ziołowa w saszetkach, do kupienia w aptekach), włożyć do klatki butelkę z gorącą wodą owiniętą w ręcznik, żeby zapobiec poparzeniu. W MIARĘ MOŻLIWOŚCI - NATYCHMIAST DO WETA – NIELECZONE, ZANIEDBANE ZAPALENIE OSKRZELI MOŻE PRZEJŚĆ W ZAPALENIE PŁUC, KTÓRE DŁUŻEJ I GORZEJ SIĘ LECZY! TU POMOŻE TYLKO ANTYBIOTYK! 1. Świnka dużo pije, dużo więcej niż zazwyczaj, 2. Siedzi osowiała, skulona, nie chce się bawić, czasem nawet trzęsie się z zimna, 3. Przestała jeść (bo tak jak chory człowiek, nie czuje smaku, zapachu, ma zatkany nos i boli ją gardło, ma problemy z odkrztuszaniem wydzieliny), prawdopodobnie lekarz zaleci karmienie na siłę jakąś papką, 4. Ciężko oddycha, 5. Może kichać (albo może się pojawić wydzielina z nosa), 6. Może kaszleć (albo mieć chrapliwy oddech), 7. Czasem świnki podczas choroby „matowieją”; przestaje im się błyszczeć sierść, 8. Weź zwierzątko na ręce, wsuń obydwie dłonie pod brzuch i poczuj jak oddycha – jeśli z wysiłkiem, ciężko, masz wrażenie „przelewania” się czegoś pod żebrami, natychmiast zabierz świnkę do DOBREGO weterynarza. ZAPALENIE PŁUC Można ulżyć nieco śwince, stawiając obok klatki nawilżacz powietrza albo kubek z zaparzonym „Septosanem” (taka mieszanka ziołowa w saszetkach, do kupienia w aptekach), włożyć do klatki butelkę z gorącą wodą (albo termofor) owiniętą w ręcznik, żeby zapobiec poparzeniu. NATYCHMIAST DO WETA – IM SZYBCIEJ, TYM LEPIEJ, WTEDY ROKOWANIA SĄ POMYŚLNIEJSZE, IM ŚWINKA MŁODSZA, TYM MA WIĘKSZE SZANSE (tak jak w przypadku ludzi). TU POMOŻE TYLKO DOBRY WETERYNARZ I PODANY PRZEZ NIEGO ANTYBIOTYK! 1. Świnka nadmiernie się drapie, 2. Obejrzyj jej sierść – małe „okruszki”, podobne do drobnego łupieżu. KURZA WESZ Zabierz świnkę do weterynarza – trzeba będzie prawdopodobnie posypywać zwierzątko specjalną zasypką przeciw pasożytom skóry i wyczesywać twardą szczotką. 1. Świnka nadmiernie się drapie, 2. Sprawdź, czy w sierści nie ma na skórze strupków, jeśli są, ale bez krwi, a sierść wygląda jak popalona lokówką, łamie się i jest zmierzwiona, przestała błyszczeć, widać łyse miejsca (zwykle na szyi w okolicach uszu) ALERGIA Poobserwować od czego może mieć alergię – zwykle uczulają trociny (a ściślej olejki eteryczne z drewna – zwykle z sosny), może uczulać siano (kurz), pyłki traw (!) i ograniczyć kontakt z alergenami. Czasem warto przejść się do weta po maść łagodzącą swędzenie i pokazać mu zwierzątko. 1. Świnka ma jakby białe „odbarwienia” na gałce ocznej, zwykle przy krawędzi powieki; z czasem „odbarwienie” może się rozlać na większą powierzchnię gałki ocznej. WIRUSOWE ZAPALENIE ROGÓWKI Pojawia się zwykle przy spadku odporności – zwykle na wiosnę, albo na jesieni, dobrze to pokazać weterynarzowi, leczenie polega zwykle na podawaniu środków wzmacniających odporność. 1. Świnka nie je (a właściwie biegnie do jedzenia, ale nie je, próbuje gryźć, ale nie odgryza kawałków, nie je nawet miękkich rzeczy), 2. Szybko chudnie, słabnie 3. Obejrzyj jej siekacze – może je krzywo ścierać siekacze, albo są one przerośnięte. PRZEROST ZĘBÓW TRZONOWYCH DO LEKARZA! Siekacze przerastają zwykle dlatego, że coś się dzieje niedobrego z trzonowcami – lub w ogóle w „buzi” świnki – może to być tzw. mostek z trzonowców, może być ropień zębowy, może być źle gojąca się rana od wewnętrznej strony policzka, złamanie podniebienia, itp., przyczyn może być wiele. Karmienie na siłę – tylko doraźnie! Musisz zabrać świnkę do weterynarza – cięcie siekaczy i trzonowców jest drastyczne, ale konieczne! Inaczej grozi zwierzątku śmierć głodowa. Cięcie zębów pod narkozą jest na pewno mniejszym stresem dla świnek, ale wybór należy zwykle do lekarza. Zwykle po takim zabiegu zwierzaczki zaczynają same jeść po jakiś czasie, ale czasem jest konieczne „nauczenie” ich znowu jedzenia.

świnka morska siedzi w jednym miejscu